مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک کاشان از کشف کارگاههای فلزکاری ۲۷۰۰ ساله، بقایای تنور ساج و ظروف سالم مربوط به دوره سوم سیلک در فصل سوم کاوش باستانشناسی این محوطه باستانی خبر داد.
جواد حسینزاده سادات در سالروز ثبت ملی محوطه باستانی سیلک اظهار کرد: شروع فصل سوم کاوش باستانشناسی سیلک از ۲۵ مرداد امسال با همکاری دانشگاه کاشان، موزه ملی ایران و وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آغاز شد و به مدت یک ماه ادامه دارد.
وی گفت: در این فصل از کاوش، ۲۵ دانشجوی مقاطع مختلف باستان شناسی از دانشگاههای تهران، تربیت مدرس، کاشان، شهید بهشتی و هنر اصفهان فعالیت دارند.
عضو هیئت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه کاشان افزود: در این دوره همچنین آثاری از بقایای برخی فضاهای صنعتی مربوط به دوره سوم سیلک کشف شد.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک کاشان، ثبت جهانی این اثر ارزشمند تاریخی را دور از انتظار ندانست و ابراز امیدواری کرد این مهم بزودی محقق شود.
سیلک یکی از ارزشمندترین محوطههای باستانی ایران و جهان است که نزدیک به ۸ هزار سال پیش (از دوران روستانشینی تا دوران ماد)، شواهد و مدارک تحولات زندگی بشر را در خود نگاه داشته است.
این محوطه شامل تپه شمالی (سیلک کوچک) به مساحت نزدیک پنج هکتار، تپه جنوبی (سیلک بزرگ) به مساحت هشت هکتار و ۲ گورستان به نامهای گورستان الف و گورستان ب است.
این تپهها به ترتیب از قدیم به جدید آثار دوران مختلف تمدن بشری شامل عصر نوسنگی، عصر مس و سنگ، دوران شهرنشینی، عصر مفرغ و آهن و دوره ماد را به نمایش میگذارند.
مهمترین آثار تمدنی شناخته شده در سیلک شامل نخستین روستاها و خانههای ساخته شده به دست بشر، نخستین جانوران و گیاهان اهلی، نخستین کورههای پخت سفال و ذوب فلز و نخستین آثار خط و نوشتار است.
این محوطه در سالهای ۱۳۱۲، ۱۳۱۳ و ۱۳۱۶ خورشیدی برای نخستین بار از سوی هیات باستانشناسی فرانسوی به سرپرستی رومن گیرشمن مورد کاوش قرار گرفت.
سیلک در سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ خورشیدی، از سوی هیات باستان شناسی ایرانی به سرپرستی صادق (شاپور) ملک شهمیرزادی مورد کاوش و بازنگری قرار گرفت و نتایج پژوهشها در چندین جلد کتاب به چاپ رسید.
تپههای سیلک ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شماره ۳۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.